-
1 cīnctūtus
cīnctūtus adj. [2 cinctus], girded, girt (rare): Luperci, O.: Cethegi, i. e. the ancients, H.* * *cinctuta, cinctutum ADJwearing girdle or loin-cloth; girded/girt; (as ancients whose toga was girded) -
2 praecingo
I.Lit.:II.cincticulo praecinctus in sellā aput magistrum adsidere,
Plaut. Bacch. 3, 3, 26:det tunicam locuples: ego te praecingere possum,
Mart. 14, 153, 1:ilia cultro,
Grat. Cyn. 341.—More freq. mid.: praecingi, to gird one's self: cum strophio accurate praecingerere, Cic. Fragm. ap. Non. 538, 12:et latro et cautus praecingitur ense viator,
Ov. Tr. 2, 271:praecincti recte pueri,
properly girded, girded up, Hor. S. 2, 8, 70:ut male praecinctum puerum caverent,
Suet. Caes. 45. — Poet.: nox mediis signis praecincta volabit, Enn. ap. Fest. p. 258 Müll. (Ann. v. 416 Vahl.): iter... altius ac nos Praecinctis unum, to those more girded up, i. e. to more rapid travellers, Hor. S. 1, 5, 6.—Transf., in gen., to surround, encircle with any thing ( poet. and in post-Aug. prose):fontem vallo,
Prop. 4 (5), 4, 7; so,litora muro,
Sil. 3, 243.—In pass.: Brundisium praecinctum pulcro portu, Enn. ap. Gell. 6, 6, 6 (Ann. v. 478 Vahl.):gemma per transversum lineā albā mediā praecingitur,
Plin. 37, 9, 37, § 118; cf. id. 37, 7, 27, § 99:tellus praecincta circumfluo mari,
id. 2, 66, 66, § 166:praecingitur gens mari,
id. 5, 32, 40, § 143:parietes testaceo opere praecincti,
covered, overlaid, Plin. Ep. 10, 48. -
3 alticinctus
alticinctus adj. [alte + cinctus], high-girded, i. e. active, busy, Ph.* * *alticincta, alticinctum ADJhigh-girded; active, busy -
4 accingo
ac-cingo, nxi, nctum, 3, v. a.I.Lit., to gird to or on, to gird round or about (in prose, first after the Aug. per.;B.in poetry, a favorite word with Verg.): lateri ensem,
Verg. A. 11, 489; and med., to gird one's self:accingitur ense,
id. ib. 7, 640; cf.:quo (ense) fuit accinctus,
Ov. M. 6, 551; so,ferro,
Tac. A. 6, 2.—Transf., to arm, equip, furnish, provide:II.facibus pubes accingitur,
Verg. A. 9, 74:gladiis accincti,
Liv. 40, 13;hence: accinctus miles,
an armed soldier, Tac. A. 11, 18:ornat Phraaten accingitque (sc. diademate imposito) paternum ad fastigium,
id. ib. 6, 32:accinctus gemmis fuigentibus ensis,
Val. Fl. 3, 514.Fig.A.In gen., to endow, provide; in medicine:B.magicas accingier artes,
to have recourse to, Verg. A. 4, 493.—In part.: accingere se or accingi, to enter upon or undertake a thing, girded, i. e. well prepared, to prepare one's self, make one's self ready (taken from the girding of the flowing robes when in active occupation); constr. absol., with ad, in, dat., or inf.:b.tibi omne est exedendum, accingere,
make yourself ready, Ter. Ph. 2, 2, 4; so id. Eun. 5, 9, 30; Lucr. 2, 1043:illi se praedae accingunt,
Verg. A. 1, 210:accingi ad consulatum,
Liv. 4, 2; in Tac. very often actively, to make any one ready for something:turmas peditum ad munia accingere, A. 12, 31: accingi ad ultionem,
id. H. 4, 79:in audaciam,
id. ib. 3, 66 al.; with inf.:accingar dicere pugnas Caesaris,
Verg. G. 3, 46;so: navare operam,
Tac. A. 15, 51.—Also in the active form, as v. neutr. = se accingere: age, anus, accinge ad molas, Pompon. ap. Non. 469, 28 (Rib. Com. Rel. p. 235):A.accingunt omnes operi,
all go vigorously to the work, Verg. A. 2, 235.—Hence, ac-cinctus, a, um, P. a., well girded.Lit.: cujus aut familiaris habitus condecentior aut militaris accinctior, Auson. Grat. Act. 27.—B. -
5 cingō
cingō xī, īnctus, ere, to go around, surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown: Cingatur (mens) corpore: coronā consessus cinctus est: (navīs) aggere cingit harenae, V.: os cinctum serpentibus. — To surround with a girdle, gird on, gird; esp. pass. with abl, to be girded, be encircled: sacerdotes Pellibus cincti, in leather girdles, V.: Hispano cingitur gladio, L.: cingor fulgentibus armis, V.: ense latus cingit, O.: cinctas resolvite vestes, O.: inutile ferrum Cingitur, V.: cinctae ad pectora vestes, O.: puer alte cinctus, i. e. ready, H.— Pass, to gird oneself, make ready, prepare: Cingitur in proelia, V.—To encircle with a garland, crown. tempora pampino, H.: tempora ramis, V. de tenero flore caput, O.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose: civitas cincta Gallorum gentibus: flumen oppidum cingit, Cs.: urbe portus ipse cingitur: mare, quo cingi terrarum orbem fides, bounded, Ta.: cinxerunt aethera nimbi, covered, V.—Fig.: diligentius urbem religione quam ipsis moenibus, fortify.—In war, to surround, fortify, invest, beset, besiege: castra vallo, L.: equitatus latera cingebat, Cs.: urbem obsidione, to besiege, V. — Fig.: Sicilia multis undique cincta periculis, beset: flammā Reginam, envelope in the fire of love, V.—To escort, accompany: regi praetor et unus ex purpuratis latus cingebant, L.: cincta virgo matrum catervā, O.* * *cingere, cinxi, cinctus V TRANSsurround/encircle/ring; enclose; beleaguer; accompany; gird, equip; ring (tree) -
6 prae-cingō
prae-cingō nxī, nctus, ere, to gird, encircle, enclose: cautus praecingitur ense viator, girds himself, O.: praecincti recte pueri, properly girded, H.: altius ac nos Praecincti, i. e. more rapid travellers, H.: fontem vallo, Pr. -
7 accinctus
accincta, accinctum ADJwell girded; ready, prepared; strict (opp. negligens) -
8 praebalteatus
praebalteata, praebalteatum ADJ -
9 alticinctus
altĭcinctus, a, um, adj. [alte-cinctus], high-girded, i. e. active, busy (cf. accingo, II. B.):ex alticinctis unus atriensibus,
Phaedr. 2, 5, 11. -
10 balteatus
-
11 balteo
-
12 cinctutus
cinctūtus, a, um, adj. [a lengthened form from cinctus, like astutus, actutum, versutus, etc., from astus, actus, versus, etc.], girded, girt (rare; perh. only in the foll. exs.): Luperci, * Ov F 5, 101 Cethegi, i. e. the ancients (who did not, like the more effeminate men of a later time, wear the tunic ungirded), * Hor. A. P 50. -
13 cingo
cingo, xi, nctum, 3, v. a. [cf. Gr kullos, kurtos;I.Lat. curvus, and clingo,
Curt. Griech. Etym. p. 545 sq. ], to go round in a circle, to surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown, etc. (class. in prose and poetry).PropA.In gen.:B.quid autem interius mente? Cingatur igitur corpore externo,
i. e. it must be enclosed in a body, Cic. N. D 1, 11, 27:non enim coronà consessus vester cinctus est, ut solebat,
id. Mil. 1, 1; cf.:judicium insolitā trepidum cinxere coronă,
Luc. 1, 321;tris (navīs) Eurus... Inhdit vadis atque aggere cingit harenae,
Verg. A 1, 112: cincta serpentibus Hydra, id. ib 7, 658: pennae ritu coepere volucrum Cingere utrumque latus, to cover, Ov M. 6, 718, apio fasces et secto cingere porro, Col. 10, 371.—Esp.1.To surround the body with a girdle, to gird on (the sword), to gird; esp. freq in pass. with abl., to be girded, encircled with something. iam quasi zonā, liene cinctus ambulo, Plaut Curc. 2, 1, 5; Curt. 3, 3, 19; cf.:2. a.cui lati clavi jus erit, ita cingatur, ut, etc.,
Quint. 11, 3, 138:ut cingeretur fluxiore cincturā,
Suet. Caes. 45:Hispano cingitur gladio,
Liv. 7, 10, 5; 38, 21, 13; Suet. Calig 49:ferro,
id. Aug. 35: ense, Ov F. 2, 13: cingor fulgentibus armis, Verg A. 2, 749; 11, 188, 11, 536; his cingi telis, id ib. 2, 520: ense latus cingit, Ov F. 2, 784; cf. Stat. Th. 4, 41:cinctas resolvite vestes, Ov M. 1, 382. filios balteis,
Vulg. Lev 8, 13.— Poet., in pass with acc. (cf. accingor, II., and Zumpt, Gr §458): inutile ferrum Cingitur,
Verg. A. 2, 511: cinctaeque ad pectora vestes Bracchia docta movent, Ov M. 6, 59.—Without case: Syrinx, Ov M. 1, 695;puer alte cinctus,
Hor. S. 2, 8, 10.—Hence, in late Lat. cinctus = armis instructus, armatus, armed, equipped, enrolled:cinctus in aliā militiā,
Dig. 39, 1, 38; cf. ib. 39, 1, 25.—As a girding up of the Roman dress was necessary in pursuits requiring physical action, hence, cingor (cf accingor), to make one ' s self ready for any thing, to prepare:cingitur, certe expedit se,
Plaut. Am. 1, 1, 152;cingitur ipse furens certatim in proelia Turnus,
Verg. A. 11, 486; cf.supra,
Quint. 11, 3, 138; Hor S. 2, 8, 10; Ov. M. 6, 59.—Of the head:b.muralique caput summum cinxere coronā,
Lucr. 2, 607; cf.Ov A. A. 3, 392 tempora floribus,
Hor. C. 3, 25, 20;Verg A. 5, 71: spicis,
Tib. 2, 1, 4 et saep.:comam lauro,
Hor. C. 3, 30, 16; cf.:Graias barbara vitta comas,
Ov. Tr. 4, 4, 78; Verg. A. 12, 163: de tenero cingite flore caput, Ov F 3, 254.— Poet.:Atlantis, cinctum assidue cui nubibus atris Piniferum caput et vento pulsatur et imbri,
Verg. A. 4, 248; 7, 658; Prop. 4 (5), 1, 61.—To encircle other parts of the body:3.cujus lacertos anuli mei cingant,
Mart. 11, 100, 2.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose (the prevailing signif. in prose, esp. in the histt.; syn.: circumdo, claudo): (Tellus) oras maris undique cingens, Lucr. 6, 633; Cat. 64, 185; 64, 286:4.flumen Dubis paene totum oppidum cingit,
Caes. B. G. 1, 38 provincia mari cincta, Cic. Fl. 12, 27:urbe portus ipse cingitur et continetur,
id. Verr. 2, 5, 37, § 96 Zumpt:quod moenibus cingebatur,
Tac. A. 13, 41:quae (terra) magnā ex parte cingitur fluctibus, speciem insulae praebet, etc.,
Curt. 3, 1, 13; 8, 10, 23; Ov A. A. 2, 469: cingitur insula tribus millibus passuum, i.e. has a circuit of, etc., Plin. 6, 12, 13, § 32.— Poet.:cinxerunt aethera nimbi,
covered, Verg. A. 5, 13:medium diem cinxere tenebrae,
Sen. Herc. Fur. 939.— Trop.;diligentius urbem religione quam ipsis moenibus cingitis,
fortify, Cic. N. D. 3, 40, 94.—In milit. lang., to surround a place or army for defence or in a hostile manner, to fortify, to invest, be set, besiege:5.coronā militum cincta urbs,
Liv. 7, 27, 7: castra vallo, id 7, 39, 8 equites cornua cinxere. covered, id. 23, 29, 3:ultimum agmen validā manu,
to cover, Curt. 4, 13, 30:urbem obsidione,
to besieye, Verg. A. 3, 52;dextera cingitur amni,
id. ib. 9, 469:(hostem) stationibus in modum obsidii,
Tac. A. 6, 34:cingi ab armis hostium,
Ov. P. 2, 8, 69; Tib. 2, 3, 37, Prop. 3 (4), 3, 42.—Trop Sicilia multis undique cincta persons. Cio. Imp. Pomp 11, 30.—To escort, to accompany inermi item regi praetor Achaeorum et unus ex purpuratis latus cingebant, Liv 32, 39, 8:C.dum latus sancti cingit tibi turba senatus, Ov P. 4, 9, 17: nec noscitur ulli, Agminibus comitum qui mode cinctus erat,
id. Tr. 1, 5, 30:cincta virgo matrum catervā, id M. 12, 216, Vell 2, 14, 1,
Tac. A. 1, 77;Sil 4, 448,
Claud. Rapt. Pros. 2, 322 —To peel off the bark around:cingere est deglabrare,
Dig. 47, 7, 6 Pr, cf. Plin 17, 24, 37, § 234 sqq. -
14 incingo
incingo, xi, ctum, 3, v. a. [in-cingo, to enclose with a girdle; hence], to gird, gird about, surround (mostly poet. and in postAug. prose; not used by Cic. in prose; esp. freq. in the part. perf.):(aras) verbenis silvaque incinxit agresti,
Ov. M. 7, 242:urbes turritis moenibus,
id. Am. 3, 8, 47:incingi zonā,
id. H. 9, 66:Arcadiam Peloponnesiacae gentes undique incingunt,
Mel. 2, 3:pars sese tortis serpentibus incingebant,
Cat. 64, 259.—Mid.: (Tisiphone) Induitur pallam tortoque incingitur angue,
Ov. M. 4, 483:nitidaque incingere lauro,
i. e. crown thyself, id. ib. 14, 720.— In part. perf.:incinctus cinctu Gabino,
Liv. 8, 9, 9:Gabino cultu,
id. 10, 7, 3: (Furiae) caerulea incinctae angui incedunt, Poët. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89:ambae (Nymphae) auro, pictis incinctae pellibus ambae,
girded, Verg. G. 4, 342; id. A. 7, 396; cf.Lares,
Ov. F. 2, 634:incinctus tunicas mercator,
id. ib. 5, 675; cf. id. M. 13, 894:(fons) margine gramineo patulos incinctus hiatus,
enclosed, id. ib. 3, 162. -
15 recingo
rĕ-cingo, no perf., ctum, 3, v. a., to ungird, loose that which was girded (a poet. word of the Aug. period;II.esp. freq. in Ov.): tunicas,
Ov. M. 1, 398; id. Am. 1, 5, 9; 3, 1, 51:vestes,
id. M. 7, 182; * Verg. A. 4, 518:cum veste recinctā,
Val. Fl. 8, 115:zonam,
Ov. H. 2, 116.—Mid.: neque eo contenta recingor,
I ungird myself, Ov. M. 5, 593; and, in poet. construction, with acc.:sumptum recingitur anguem,
divests herself of the snake which she had girt around her, Ov. M. 4, 510; cf.:ferrum recingi,
Stat. S. 1, 4, 75.—Of persons:mulier recincta,
Plin. 17, 28, 47, § 266.—To gird again:Serenianus recinctus est ut Pannonius,
Amm. 26, 5, 3. -
16 succinctulus
succinctŭlus, a, um, adj. dim. [succinctus], girded, girt:fasciola,
App. M. 2, p. 117, 34.
См. также в других словарях:
Girded — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English
girded — adj. encircled or fastened (especially part of the body) with a girdle or belt or something alike … English contemporary dictionary
girded his loins — readied himself for action … English contemporary dictionary
girded — 1) dirged 2) ridged … Anagrams dictionary
girded — variant of girt … Useful english dictionary
Gird — (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to begird, and… … The Collaborative International Dictionary of English
Girding — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English
Girt — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English
Girt up — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English
To gird on — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English
To gird up — Gird Gird (g[ e]rd), v. t. [imp. & p. p. {Girt}or {Girded}; p. pr. & vb. n. {Girding}.] [OE. girden, gurden, AS. gyrdan; akin to OS. gurdian, D. gorden, OHG. gurten, G. g[ u]rten, Icel. gyr[eth]a, Sw. gjorda, Dan. giorde, Goth. biga[ i]rdan to… … The Collaborative International Dictionary of English